sygnały cyfrowe

Encyklopedia PWN

fiz. zjawisko przedłużania czasu trwania dźwięku (zanikającego po wyłączeniu źródła dźwięku w przestrzeni ograniczonej, np. w pomieszczeniu zamkniętym czy na placu otoczonym budynkami), spowodowane wielokrotnymi odbiciami fal dźwiękowych, które dochodzą do słuchacza w czasie krótszym niż 70 ms i nie są rozróżniane jako echo.

protokół komunikacyjny,

inform., telekom. zestaw uzgodnień określających sposób nawiązywania i prowadzenia komunikacji w sieci komputerowej oraz w cyfrowej sieci telekomunikacyjnej;

próbkowanie,

telekom. pierwszy etap przetwarzania analogowo-cyfrowego;

przepływność binarna,

telekom. wielkość określająca szybkość transmisji cyfrowej, równa liczbie elementów cyfrowych sygnału binarnego przekazywanych przez kanał telekomunik. w jednostce czasu;

radiotelefon

[łac.-gr.],

urządzenie radiokomunik. nadawczo-odbiorcze, służące do dwustronnej łączności (przesyłania sygnałów telefonicznych) za pośrednictwem fal radiowych (radiotelefonia);

radiotelefonia

[łac.-gr.],

rodzaj telefonii, w której do przesyłania sygnałów fonicznych (mowy) wykorzystuje się fale radiowe;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>